Karol Bunsch zajmował się również tłumaczeniami z języka angielskiego i niemieckiego.
W jednym z wywiadów powiedział:
Tłumaczenia te traktuję tak ot, żebym miał po co wstawać (…). Tłumaczył również po to, by jak mówił: (…) nie zapomnieć tych paru języków poznanych w młodości (…) Uważał, że tłumaczenia cudzych tekstów, są treningiem stylistycznym dla pisarza i (…) na cudzym języku można przeszlifować własny (…).
Praca nad przekładem nie była łatwym zadaniem, co najwyraźniej widać na przykładzie wspomnień Isadory Duncan Moje życie przetłumaczonych przez Karola Bunscha. Jak pisze tłumacz w Posłowiu do tego wydania: Niniejszy przekład dokonany został z tekstu angielskiego, rzekomo zgodnego z rękopisem (…) uzupełniając go jednak, względnie poprawiając, na podstawie tekstu niemieckiego, tam gdzie jest to z korzyścią dla treści i formy pamiętnika (…).
_______________________________________________________________
- Albert Schreiner, Polityka zagraniczna Niemiec: 1871-1945. Cz. 1, 1871-1918 (1956, wraz z K. Rapaczyńskim)
- Richard Aldington, Śmierć bohatera (1958)
- Jürgen Thorwald, Stulecie detektywów (1971, wraz z W. Kragen)
- Isadora Duncan, Moje życie (1974)
- Robert M. W. Kempner, Trzecia Rzesza w krzyżowym ogniu pytań (1975)
- Jürgen Thorwald, Stulecie chirurgów (1977)